Of Antwerpenaren zo naar Napoleon en zijn troepen uitkeken een goede 200 jaar terug betwijfelen we erg, de belangstelling die hij nu krijgt op een tentoonstelling in het M.A.S. en in de pers ter zijne ere is er wel degelijk. Onze kring kreeg 18 belangstellenden bijeen om op zaterdag 25 mei 2013 onder deskundige begeleiding van MAS-gidse Lieve Van der Velden ons te laten laveren tussen beelden, documenten, kaarten, portretten, schilderijen en vele wat men oneerbiedig prullaria noemt. De rondleiding startte heel gepast op een plaats tussen het Petit en Grand Bassin, die wij nu als Bonaparte- en Willemdok kennen. Het was Napoleon die de opdracht gaf om de dokken te graven ten behoeve van de Franse oorlogsvloot waarmee hij Engeland wilde aanvallen. Bonaparte vond onze tot dan verwaarloosde haven ideaal voor zijn vloot en verkoos Antwerpen boven de Franse havens. De plannen waren nog grootser – de dokken en scheepswerven kwamen er wel maar de verdere uitbouw zou hij niet meer meemaken. De loop van de geschiedenis besliste er anders over. Hoe dan ook in de Franse periode veranderde wel één en ander. Zijn dokken zijn de aanzet geweest voor de uitbouw van de haven zoals we ze nu kennen en heel wat dingen rijpten om later gerealiseerd te worden. Antwerpen kreeg ook zijn indeling in wijken, huisnummers en een burgerlijke stand waarin iedereen opgetekend werd. Begraafplaatsen in de stad werden verbannen naar de buitenwijken, kanalen werden overkoepeld, kortom er begon een andere wind te waaien. Dat Napoleons troepen vrij drastisch Europa onder de voet liepen en dat hierbij menig jongeling en burger het leven liet voel je niet direct tenzij je gedetailleerd op de etsen naar de kanonnen en slachtoffers gaat kijken. Glorie en oorlogsleed – het kan allemaal dubbel zijn. Ons aller bekende generaal Lazare Carnot , bracht heel wat verwoestingen aan te Deurne en in de buurt van de Markgravelei ,maar spaarde dan weer de buurt rond Sint-Willebrordus en Borgerhout. De laatste twee eerden hem met een straatnaam en een standbeeld op het Laar. De rampzalige gevolgen van een V-bom op het Laar zorgden ervoor dat zijn beeld daar kort na de oorlog verdween – enigszins mysterieus – zijn hoofd reisde van hier naar daar, kwam uiteindelijk terecht in het MAS-depot van waaruit hij kort voor ons bezoek te voorschijn kwam en aan de tentoonstelling werd toegevoegd. Mogelijk moest hij nog enige tijd wennen aan het daglicht…. Hopelijk schijnt op zijn hoofd nu een spotlight. Voor de Borgerhoutenaren in ons gezelschap kon de dag niet meer stuk…
