Rondreis in een gekwetst landschap … inderdaad een treffende samenvatting voor onze busuitstap van dit jaar. In het kader van de naderende 100 jaar begin van de ‘Groote Oorlog 1914-1918’ planden we in samenwerking met ‘Mudlines’ een interessante dag in de buurt van Ieper – West-Vlaanderen. De mensen van Mudlines deden hun best om voor ons vrij groot gezelschap deelnemers de geschiedenis beleefbaar te maken en dit op verschillende locaties. We werden vergezeld door een a capella-collectief van 4 mannenstemmen Les Voix perdues die erg sereen en op gepaste plaatsen liederen voordroegen. Bij het opstappen bij de Borsbeekbrug kregen we een mooi bundeltje met het dagprogramma en achtergrondinformatie over de verschillende stopplaatsen: Vladslo, de IJzertoren, in Diksmuide, Hill 62, Tyne Cot in Passendale en Ieper. Vooraan op de syllabus was gedrukt Rondreis in een gekwetst landschap – en inderdaad op de wat de Britten heilige grond noemen in de omgeving van Ieper en Poperinge liggen alleen al 137 correct onderhouden Britse begraafplaatsen.
Een eerste halte op de Frontroute was de Duitse militaire begraafplaats Vladslo. Een aangrijpend eerbetoon aan de 25 638 gesneuvelden is het beeldhouwwerk “Het treurende Ouderpaar’ van de beroemde Duitse kunstenares Käthe Kollwitz, geb. Schmit temeer omdat ze dichtbij staan bij de graftegel van hun zoon en diens kameraden. De plaats is een bezoek overwaard – de soberheid, de eikenbomen, de eeuwige rust…. Vandaar rijden we verder naar de IJzertoren, een merkpaal in het vlakke Vlaamse landschap met zijn typische huldezerkjes ontworpen door Joe English en in de toren zelf het museum over het oorlogsgebeuren en de strijd voor ontvoogding van de Vlamingen. Adembenemend is het panorama bovenop de toren. Rond de middag maken we kennis met het Peace Village in Mesen, een vrij recent gebouwd accommodatiecomplex met 128 bedden, restaurant, vergaderzalen, sport- en kampeervelden, ideaal voor de opvang van jongerengroepen. Een misverstandje over een geplande broodjesmaaltijd krijgt een oplossing door naar Ieper te rijden voor een eigen maaltijd. Snel en correct wordt door het organisatieteam een som geld terugbetaald aan de deelnemers. In de namiddag kunnen we eindelijk de meegenomen laarzen aantrekken voor een loopgravenervaring bij Hill 62 in een landschap dat hetzelfde zou gebleven zijn : Sanctuary Wood. Gelegenheid tot koffiedrinken in een museum vol met curiosa en prullaria met merkwaardige kijkkasten waarin met originele glasfoto’s de oorlogsgruwel kan bekeken worden.. De meest aangrijpende en grootste Britse begraafplaats op het vasteland met 12 duizend graven is Tyne Cot Cemetary in Passendale. Binnen de omheining bevinden zich nog enkele Duitse bunkers. Na het verzorgde warme avondmaal in het eerder genoemde Peace Village sluiten we de reis passend af met de alom beroemde Last Post-hulde onder de Menenpoort in Ieper. Rijk aan indrukken en ook ontroerd door de gevoelige liederen in meerdere talen van Les Voix Perdues rijden we terug naar Antwerpen. Dank aan het District Borgerhout voor de subsidie die het ons toekende, zodat we de prijs van de trip erg democratisch konden houden.
